rozkładka

See also: rozkładką

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /rɔsˈkwat.ka/
Rhymes: -atka
Syllabification: roz‧kład‧ka

Noun

rozkładka f

(obsolete) layout
Synonym: rozkład

Declension

Declension of rozkładka

	singular	plural
nominative	rozkładka	rozkładki
genitive	rozkładki	rozkładek
dative	rozkładce	rozkładkom
accusative	rozkładkę	rozkładki
instrumental	rozkładką	rozkładkami
locative	rozkładce	rozkładkach
vocative	rozkładko	rozkładki

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Kuryer Litewski‎ (in Polish), number 16, 1807 February 23, page 3

Further reading

rozkładka in Polish dictionaries at PWN
rozkładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.