rozkładarka

See also: rozkładarką

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -arka. First attested in 1964.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /rɔs.kwaˈdar.ka/
Rhymes: -arka
Syllabification: roz‧kła‧dar‧ka

Noun

rozkładarka f

decomposer (machine that decomposes material)

Declension

Declension of rozkładarka

	singular	plural
nominative	rozkładarka	rozkładarki
genitive	rozkładarki	rozkładarek
dative	rozkładarce	rozkładarkom
accusative	rozkładarkę	rozkładarki
instrumental	rozkładarką	rozkładarkami
locative	rozkładarce	rozkładarkach
vocative	rozkładarko	rozkładarki

Related terms

adjectives

adverbs

nouns

verbs

References

Bogdan Suchodolski (1964) Wielka encyklopedia powszechna PWN‎ (in Polish), Państwowe Wydawn. Naukowe, page 146

Further reading

rozkładarka in Polish dictionaries at PWN
rozkładarka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.