vísa

See also: Vísa, visa, Visa, and visā

Faroese

Verb

vísa (third person singular past indicative vísti, third person plural past indicative víst, supine víst)

  1. to show, to exhibit
  2. to show, to point at
    nálin vísti teim leið - the compass needle showed them the direction.
  3. to show, to instruct
    eg vísti honum, hvussu hann skuldi gera - I showed him how to do it.
  4. to show, to prove
    Hesi tølini vísa, hvussu støðan er - These figures show what things are like.
  5. visa frá sær - to decline, to turn down
  6. visa seg -to seem

Conjugation
Conjugation of vísa (group v-2)
infinitive vísa
supine víst
participle (a39)1 vísandi vístur
present past
first singular vísi vísti
second singular vísir vísti
third singular vísir vísti
plural vísa vístu
imperative
singular vís!
plural vísið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

Icelandic

Etymology

From Old Norse vísa, cognate with Swedish visa.

Pronunciation
  • Rhymes: -iːsa

Noun

vísa f (genitive singular vísu, nominative plural vísur)

  1. (poetry) verse

Declension
declension of vísa
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vísa vísan vísur vísurnar
accusative vísu vísuna vísur vísurnar
dative vísu vísunni vísum vísunum
genitive vísu vísunnar vísna vísnanna

Derived terms

Verb

vísa (weak verb, third-person singular past indicative vísaði, supine vísað)

  1. (with dative) to show a person to a place

Conjugation
vísa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vísa
supine
(sagnbót)		 vísað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vísandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vísa við vísum present
(nútíð)		 ég vísi við vísum
þú vísar þið vísið þú vísir þið vísið
hann, hún, það vísar þeir, þær, þau vísa hann, hún, það vísi þeir, þær, þau vísi
past
(þátíð)		 ég vísaði við vísuðum past
(þátíð)		 ég vísaði við vísuðum
þú vísaðir þið vísuðuð þú vísaðir þið vísuðuð
hann, hún, það vísaði þeir, þær, þau vísuðu hann, hún, það vísaði þeir, þær, þau vísuðu
imperative
(boðháttur)		 vísa (þú) vísið (þið)
Forms with appended personal pronoun
vísaðu vísiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vísast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að vísast
supine
(sagnbót)		 vísast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 vísandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég vísast við vísumst present
(nútíð)		 ég vísist við vísumst
þú vísast þið vísist þú vísist þið vísist
hann, hún, það vísast þeir, þær, þau vísast hann, hún, það vísist þeir, þær, þau vísist
past
(þátíð)		 ég vísaðist við vísuðumst past
(þátíð)		 ég vísaðist við vísuðumst
þú vísaðist þið vísuðust þú vísaðist þið vísuðust
hann, hún, það vísaðist þeir, þær, þau vísuðust hann, hún, það vísaðist þeir, þær, þau vísuðust
imperative
(boðháttur)		 vísast (þú) vísist (þið)
Forms with appended personal pronoun
vísastu vísisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vísaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vísaður vísuð vísað vísaðir vísaðar vísuð
accusative
(þolfall)		 vísaðan vísaða vísað vísaða vísaðar vísuð
dative
(þágufall)		 vísuðum vísaðri vísuðu vísuðum vísuðum vísuðum
genitive
(eignarfall)		 vísaðs vísaðrar vísaðs vísaðra vísaðra vísaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 vísaði vísaða vísaða vísuðu vísuðu vísuðu
accusative
(þolfall)		 vísaða vísuðu vísaða vísuðu vísuðu vísuðu
dative
(þágufall)		 vísaða vísuðu vísaða vísuðu vísuðu vísuðu
genitive
(eignarfall)		 vísaða vísuðu vísaða vísuðu vísuðu vísuðu

Further reading

Norwegian Nynorsk

Noun

vísa f

  1. (rare) alternative spelling of visa (“verse”)

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *wīsōną.

Verb

vísa

  1. to show, point out, indicate
Conjugation
Conjugation of vísa — active (weak class 2)
infinitive vísa
present participle vísandi
past participle vísaðr
indicative present past
1st-person singular vísa vísaða
2nd-person singular vísar vísaðir
3rd-person singular vísar vísaði
1st-person plural vísum vísuðum
2nd-person plural vísið vísuðuð
3rd-person plural vísa vísuðu
subjunctive present past
1st-person singular vísa vísaða
2nd-person singular vísir vísaðir
3rd-person singular vísi vísaði
1st-person plural vísim vísaðim
2nd-person plural vísið vísaðið
3rd-person plural vísi vísaði
imperative present
2nd-person singular vísa
1st-person plural vísum
2nd-person plural vísið
Conjugation of vísa — mediopassive (weak class 2)
infinitive vísask
present participle vísandisk
past participle vísazk
indicative present past
1st-person singular vísumk vísuðumk
2nd-person singular vísask vísaðisk
3rd-person singular vísask vísaðisk
1st-person plural vísumsk vísuðumsk
2nd-person plural vísizk vísuðuzk
3rd-person plural vísask vísuðusk
subjunctive present past
1st-person singular vísumk vísuðumk
2nd-person singular vísisk vísaðisk
3rd-person singular vísisk vísaðisk
1st-person plural vísimsk vísaðimsk
2nd-person plural vísizk vísaðizk
3rd-person plural vísisk vísaðisk
imperative present
2nd-person singular vísask
1st-person plural vísumsk
2nd-person plural vísizk
Descendants
  • Faroese: vísa
  • Norwegian Nynorsk: vise
  • Norwegian Bokmål: vise
  • Swedish: visa
  • Danish: vise

Etymology 2

From Proto-Germanic *wīsǭ.

Noun

vísa f (genitive vísu)

  1. verse, strophe, stanza
Declension
  Declension of vísa (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vísa vísan vísur vísurnar
accusative vísu vísuna vísur vísurnar
dative vísu vísunni vísum vísunum
genitive vísu vísunnar vísna vísnanna
Descendants
  • Icelandic: vísa f
  • Norwegian Nynorsk: vise f
  • Norwegian Bokmål: vise m or f
  • Swedish: visa c
  • Danish: vise c

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

vísa

  1. inflection of víss:
    1. positive degree strong feminine accusative singular
    2. positive degree strong masculine accusative plural
    3. positive degree weak masculine oblique singular
    4. positive degree weak feminine nominative singular
    5. positive degree weak neuter singular

Noun

vísa

  1. inflection of vísi:
    1. indefinite oblique singular
    2. indefinite accusative/genitive plural
  2. indefinite accusative/genitive plural of vísir

References
  • vísa in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.