rzygnąć

Polish

Etymology

From rzygać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɨɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: rzyg‧nąć

Verb

rzygnąć pf (imperfective rzygać)

  1. (intransitive, colloquial) to puke, to vomit
  2. (intransitive, colloquial) to spew
  3. (intransitive, colloquial) to be disgusted

Conjugation
Conjugation of rzygnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rzygnąć
future tense 1st rzygnę rzygniemy
2nd rzygniesz rzygniecie
3rd rzygnie rzygną
impersonal rzygnie się
past tense 1st rzygnąłem,
-(e)m rzygnął		 rzygnęłam,
-(e)m rzygnęła		 rzygnęłom,
-(e)m rzygnęło		 rzygnęliśmy,
-(e)śmy rzygnęli		 rzygnęłyśmy,
-(e)śmy rzygnęły
2nd rzygnąłeś,
-(e)ś rzygnął		 rzygnęłaś,
-(e)ś rzygnęła		 rzygnęłoś,
-(e)ś rzygnęło		 rzygnęliście,
-(e)ście rzygnęli		 rzygnęłyście,
-(e)ście rzygnęły
3rd rzygnął rzygnęła rzygnęło rzygnęli rzygnęły
impersonal rzygnięto
conditional 1st rzygnąłbym,
bym rzygnął		 rzygnęłabym,
bym rzygnęła		 rzygnęłobym,
bym rzygnęło		 rzygnęlibyśmy,
byśmy rzygnęli		 rzygnęłybyśmy,
byśmy rzygnęły
2nd rzygnąłbyś,
byś rzygnął		 rzygnęłabyś,
byś rzygnęła		 rzygnęłobyś,
byś rzygnęło		 rzygnęlibyście,
byście rzygnęli		 rzygnęłybyście,
byście rzygnęły
3rd rzygnąłby,
by rzygnął		 rzygnęłaby,
by rzygnęła		 rzygnęłoby,
by rzygnęło		 rzygnęliby,
by rzygnęli		 rzygnęłyby,
by rzygnęły
impersonal rzygnięto by
imperative 1st niech rzygnę rzygnijmy
2nd rzygnij rzygnijcie
3rd niech rzygnie niech rzygną
anterior adverbial participle rzygnąwszy
verbal noun rzygnięcie
nouns
verbs

Further reading
  • rzygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzygnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.