obrzygać

Polish

Etymology

From ob- +‎ rzygać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈʐɨ.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧rzy‧gać

Verb

obrzygać pf

  1. (intransitive, colloquial) to stain something with vomit
  2. (reflexive with się, colloquial) to stain oneself with vomit

Conjugation
Conjugation of obrzygać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzygać
future tense 1st obrzygam obrzygamy
2nd obrzygasz obrzygacie
3rd obrzyga obrzygają
impersonal obrzyga się
past tense 1st obrzygałem,
-(e)m obrzygał		 obrzygałam,
-(e)m obrzygała		 obrzygałom,
-(e)m obrzygało		 obrzygaliśmy,
-(e)śmy obrzygali		 obrzygałyśmy,
-(e)śmy obrzygały
2nd obrzygałeś,
-(e)ś obrzygał		 obrzygałaś,
-(e)ś obrzygała		 obrzygałoś,
-(e)ś obrzygało		 obrzygaliście,
-(e)ście obrzygali		 obrzygałyście,
-(e)ście obrzygały
3rd obrzygał obrzygała obrzygało obrzygali obrzygały
impersonal obrzygano
conditional 1st obrzygałbym,
bym obrzygał		 obrzygałabym,
bym obrzygała		 obrzygałobym,
bym obrzygało		 obrzygalibyśmy,
byśmy obrzygali		 obrzygałybyśmy,
byśmy obrzygały
2nd obrzygałbyś,
byś obrzygał		 obrzygałabyś,
byś obrzygała		 obrzygałobyś,
byś obrzygało		 obrzygalibyście,
byście obrzygali		 obrzygałybyście,
byście obrzygały
3rd obrzygałby,
by obrzygał		 obrzygałaby,
by obrzygała		 obrzygałoby,
by obrzygało		 obrzygaliby,
by obrzygali		 obrzygałyby,
by obrzygały
impersonal obrzygano by
imperative 1st niech obrzygam obrzygajmy
2nd obrzygaj obrzygajcie
3rd niech obrzyga niech obrzygają
anterior adverbial participle obrzygawszy
verbal noun obrzyganie

Further reading
  • obrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzygać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.