pokładka

See also: pokładką

Polish

Etymology

From pokładać +‎ -ka. First attested in 1770.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /pɔˈkwat.ka/
Rhymes: -atka
Syllabification: po‧kład‧ka

Noun

pokładka f

(obsolete) egg under a roosting hen

Declension

Declension of pokładka

	singular	plural
nominative	pokładka	pokładki
genitive	pokładki	pokładek
dative	pokładce	pokładkom
accusative	pokładkę	pokładki
instrumental	pokładką	pokładkami
locative	pokładce	pokładkach
vocative	pokładko	pokładki

Related terms

adjectives

nouns

verbs

See also

przekładać

References

Karol Wyrwicz (1770) Geografia powszechna. (Allgemeine Geographie.) pol. - W Warszawie, Druk. J. K. Mci i Rzecyspospolitey 1770.) XVI, 740 S.‎ (in Polish), Druk. J. K. Mci i Rzecyspospolitey, page 195

Further reading

A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładka”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 497

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.