pokładaczka

See also: pokładaczką

Polish

Etymology

From pokładacz +‎ -ka. First attested in 1853.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /pɔ.kwadˈat͡ʂ.ka/
Rhymes: -at͡ʂka
Syllabification: po‧kład‧acz‧ka

Noun

pokładaczka f

(obsolete, agriculture) work or time of initial plowing or tilling

Declension

Declension of pokładaczka

	singular
nominative	pokładaczka
genitive	pokładaczki
dative	pokładaczce
accusative	pokładaczkę
instrumental	pokładaczką
locative	pokładaczce
vocative	pokładaczko

Related terms

adjectives

nouns

verbs

References

Korrespondent Handlowy, Przemysłowy i Rolniczy : wychodzi dwa razy na tydzień przy Gazecie Warszawskiej‎ (in Polish), number 33, 1853 April 28, page 2

Further reading

A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokładaczka”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 497

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.