กลวง

Thai

Pronunciation

Orthographic		กลวง k l w ŋ
Phonemic		กฺลวง k ̥ l w ŋ
Romanization	Paiboon	gluuang
	Royal Institute	kluang
(standard) IPA^(key)		/klua̯ŋ˧/^(R)

Adjective

กลวง • (gluuang) (abstract noun ความกลวง)

(of an object) hollow; empty; not solid.
(slang, offensive) brainless; mindless; senseless; witless.

Noun

กลวง • (gluuang)

(archaic) area, region, district; precincts, environs, vicinity; midst, centre, central part.
- 1292, “หลักที่ ๑ (จารึกพ่อขุนรามคำแหง)”, in ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ ๑, 2nd edition, Bangkok: แผนกตรวจรักษาของโบราณ, published 1934, page 11:
  
  ในกลวงป่า ตาล นี้มี ศาลา สอง อัน
  nai gluuang bpàa dtaan níi mii sǎa-laa sɔ̌ɔng an
  In the heart of this palm grove were two pavilions.

Noun

กลวง • (gluuang)

(archaic) tin smeltery.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.