İskenderun
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish إسكندرون (İskenderūn), from Arabic الْإِسْكَنْدَرُون (al-ʔiskandarūn), from Ancient Greek Ἀλεξάνδρεια (Alexándreia)
Pronunciation
- IPA(key): [is.cɛn.dɛˈɾun]
Declension
declension of İskenderun
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | İskenderun | İskenderunlar / İskenderun'lar |
| accusative | İskenderun'u | İskenderunları / İskenderun'ları |
| dative | İskenderun'a | İskenderunlara / İskenderun'lara |
| locative | İskenderun'da | İskenderunlarda / İskenderun'larda |
| ablative | İskenderun'dan | İskenderunlardan / İskenderun'lardan |
| genitive | İskenderun'un | İskenderunların / İskenderun'ların |
possessive of İskenderun
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | İskenderun'um | İskenderunlarım / İskenderun'larım |
| senin (your) | İskenderun'un | İskenderunların / İskenderun'ların |
| onun (his/her/its) | İskenderun'u | İskenderunları / İskenderun'ları |
| bizim (our) | İskenderun'umuz | İskenderunlarımız / İskenderun'larımız |
| sizin (your) | İskenderun'unuz | İskenderunlarınız / İskenderun'larınız |
| onların (their) | İskenderun'u / İskenderunları / İskenderun'ları | İskenderunları / İskenderun'ları |
Derived terms
- İskenderunlu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.