þeyja

Icelandic

Etymology

From Old Norse þeyja, from Proto-Germanic *þawjaną.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈθeiːja/
  • Rhymes: -eiːja
  • Homophone: þegja

Verb

þeyja (weak verb, third-person singular past indicative þeyjaði, supine þeyjað)

  1. (intransitive, rare) to thaw, to melt
    Synonyms: þiðna, hlána, bráðna

Conjugation
þeyja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að þeyja
supine
(sagnbót)		 þeyjað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 þeyjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég þeyja við þeyjum present
(nútíð)		 ég þeyi við þeyjum
þú þeyjar þið þeyið þú þeyir þið þeyið
hann, hún, það þeyjar þeir, þær, þau þeyja hann, hún, það þeyi þeir, þær, þau þeyi
past
(þátíð)		 ég þeyjaði við þeyjuðum past
(þátíð)		 ég þeyjaði við þeyjuðum
þú þeyjaðir þið þeyjuðuð þú þeyjaðir þið þeyjuðuð
hann, hún, það þeyjaði þeir, þær, þau þeyjuðu hann, hún, það þeyjaði þeir, þær, þau þeyjuðu
imperative
(boðháttur)		 þeyja (þú) þeyið (þið)
Forms with appended personal pronoun
þeyjaðu þeyiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
  • þá (“thaw”)
  • þána (“to thaw out, to melt”)
  • þeyr (“thawing weather”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.