zaniknąć

Polish

Etymology

From za- +‎ niknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧nik‧nąć

Verb

zaniknąć pf (imperfective zanikać)

  1. (intransitive) to dwindle, to wither, to decline, to fade

Conjugation
Conjugation of zaniknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaniknąć
future tense 1st zaniknę zanikniemy
2nd zanikniesz zanikniecie
3rd zaniknie zanikną
impersonal zaniknie się
past tense 1st zaniknąłem,
-(e)m zaniknął		 zaniknęłam,
-(e)m zaniknęła		 zaniknęłom,
-(e)m zaniknęło		 zaniknęliśmy,
-(e)śmy zaniknęli		 zaniknęłyśmy,
-(e)śmy zaniknęły
2nd zaniknąłeś,
-(e)ś zaniknął		 zaniknęłaś,
-(e)ś zaniknęła		 zaniknęłoś,
-(e)ś zaniknęło		 zaniknęliście,
-(e)ście zaniknęli		 zaniknęłyście,
-(e)ście zaniknęły
3rd zaniknął zaniknęła zaniknęło zaniknęli zaniknęły
impersonal zaniknięto
conditional 1st zaniknąłbym,
bym zaniknął		 zaniknęłabym,
bym zaniknęła		 zaniknęłobym,
bym zaniknęło		 zaniknęlibyśmy,
byśmy zaniknęli		 zaniknęłybyśmy,
byśmy zaniknęły
2nd zaniknąłbyś,
byś zaniknął		 zaniknęłabyś,
byś zaniknęła		 zaniknęłobyś,
byś zaniknęło		 zaniknęlibyście,
byście zaniknęli		 zaniknęłybyście,
byście zaniknęły
3rd zaniknąłby,
by zaniknął		 zaniknęłaby,
by zaniknęła		 zaniknęłoby,
by zaniknęło		 zaniknęliby,
by zaniknęli		 zaniknęłyby,
by zaniknęły
impersonal zaniknięto by
imperative 1st niech zaniknę zaniknijmy
2nd zaniknij zaniknijcie
3rd niech zaniknie niech zanikną
passive adjectival participle zanikły zanikła zanikłe zanikli zanikłe
anterior adverbial participle zaniknąwszy
verbal noun zaniknięcie

Further reading
  • zaniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaniknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.