zaciukać

Polish

Etymology

From za- +‎ ciukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈt͡ɕu.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ciu‧kać

Verb

zaciukać pf

  1. (transitive, colloquial) to stab to death
    Synonyms: zadźgać, zakłuć

Conjugation
Conjugation of zaciukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaciukać
future tense 1st zaciukam zaciukamy
2nd zaciukasz zaciukacie
3rd zaciuka zaciukają
impersonal zaciuka się
past tense 1st zaciukałem,
-(e)m zaciukał		 zaciukałam,
-(e)m zaciukała		 zaciukałom,
-(e)m zaciukało		 zaciukaliśmy,
-(e)śmy zaciukali		 zaciukałyśmy,
-(e)śmy zaciukały
2nd zaciukałeś,
-(e)ś zaciukał		 zaciukałaś,
-(e)ś zaciukała		 zaciukałoś,
-(e)ś zaciukało		 zaciukaliście,
-(e)ście zaciukali		 zaciukałyście,
-(e)ście zaciukały
3rd zaciukał zaciukała zaciukało zaciukali zaciukały
impersonal zaciukano
conditional 1st zaciukałbym,
bym zaciukał		 zaciukałabym,
bym zaciukała		 zaciukałobym,
bym zaciukało		 zaciukalibyśmy,
byśmy zaciukali		 zaciukałybyśmy,
byśmy zaciukały
2nd zaciukałbyś,
byś zaciukał		 zaciukałabyś,
byś zaciukała		 zaciukałobyś,
byś zaciukało		 zaciukalibyście,
byście zaciukali		 zaciukałybyście,
byście zaciukały
3rd zaciukałby,
by zaciukał		 zaciukałaby,
by zaciukała		 zaciukałoby,
by zaciukało		 zaciukaliby,
by zaciukali		 zaciukałyby,
by zaciukały
impersonal zaciukano by
imperative 1st niech zaciukam zaciukajmy
2nd zaciukaj zaciukajcie
3rd niech zaciuka niech zaciukają
passive adjectival participle zaciukany zaciukana zaciukane zaciukani zaciukane
anterior adverbial participle zaciukawszy
verbal noun zaciukanie
verb
noun
  • ciukanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.