załatwić

Polish

From za- +‎ łatwy +‎ -ić.

załatwić pf (imperfective załatwiać)

(transitive) to take care of, to deal with, to get done
(transitive) to arrange, to set up for someone [+dative = for whom]
(transitive, colloquial, figuratively) to take care of, to deal with, to kill
(reflexive with się, colloquial, figuratively) to do one's business, to defecate, to urinate
Synonyms: see Thesaurus:oddawać mocz

Conjugation of załatwić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		załatwić
future tense	1^st	załatwię			załatwimy
	2^nd	załatwisz			załatwicie
	3^rd	załatwi			załatwią
	impersonal	załatwi się
past tense	1^st	załatwiłem, -(e)m załatwił	załatwiłam, -(e)m załatwiła	załatwiłom, -(e)m załatwiło	załatwiliśmy, -(e)śmy załatwili	załatwiłyśmy, -(e)śmy załatwiły
	2^nd	załatwiłeś, -(e)ś załatwił	załatwiłaś, -(e)ś załatwiła	załatwiłoś, -(e)ś załatwiło	załatwiliście, -(e)ście załatwili	załatwiłyście, -(e)ście załatwiły
	3^rd	załatwił	załatwiła	załatwiło	załatwili	załatwiły
	impersonal	załatwiono
conditional	1^st	załatwiłbym, bym załatwił	załatwiłabym, bym załatwiła	załatwiłobym, bym załatwiło	załatwilibyśmy, byśmy załatwili	załatwiłybyśmy, byśmy załatwiły
	2^nd	załatwiłbyś, byś załatwił	załatwiłabyś, byś załatwiła	załatwiłobyś, byś załatwiło	załatwilibyście, byście załatwili	załatwiłybyście, byście załatwiły
	3^rd	załatwiłby, by załatwił	załatwiłaby, by załatwiła	załatwiłoby, by załatwiło	załatwiliby, by załatwili	załatwiłyby, by załatwiły
	impersonal	załatwiono by
imperative	1^st	niech załatwię			załatwmy
	2^nd	załatw			załatwcie
	3^rd	niech załatwi			niech załatwią
passive adjectival participle		załatwiony	załatwiona	załatwione	załatwieni	załatwione
anterior adverbial participle		załatwiwszy
verbal noun		załatwienie