wyszydzić

Polish

From wy- +‎ szydzić.

wyszydzić pf (imperfective wyszydzać)

(transitive) to deride, to jeer, to laugh to scorn, to mock, to satirize, to scorn, to taunt (to maliciously express a negative assessment of someone or of what that person has done in order to annoy them)
Synonyms: wydrwić, wyśmiać

Conjugation of wyszydzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyszydzić
future tense	1^st	wyszydzę			wyszydzimy
	2^nd	wyszydzisz			wyszydzicie
	3^rd	wyszydzi			wyszydzą
	impersonal	wyszydzi się
past tense	1^st	wyszydziłem, -(e)m wyszydził	wyszydziłam, -(e)m wyszydziła	wyszydziłom, -(e)m wyszydziło	wyszydziliśmy, -(e)śmy wyszydzili	wyszydziłyśmy, -(e)śmy wyszydziły
	2^nd	wyszydziłeś, -(e)ś wyszydził	wyszydziłaś, -(e)ś wyszydziła	wyszydziłoś, -(e)ś wyszydziło	wyszydziliście, -(e)ście wyszydzili	wyszydziłyście, -(e)ście wyszydziły
	3^rd	wyszydził	wyszydziła	wyszydziło	wyszydzili	wyszydziły
	impersonal	wyszydzono
conditional	1^st	wyszydziłbym, bym wyszydził	wyszydziłabym, bym wyszydziła	wyszydziłobym, bym wyszydziło	wyszydzilibyśmy, byśmy wyszydzili	wyszydziłybyśmy, byśmy wyszydziły
	2^nd	wyszydziłbyś, byś wyszydził	wyszydziłabyś, byś wyszydziła	wyszydziłobyś, byś wyszydziło	wyszydzilibyście, byście wyszydzili	wyszydziłybyście, byście wyszydziły
	3^rd	wyszydziłby, by wyszydził	wyszydziłaby, by wyszydziła	wyszydziłoby, by wyszydziło	wyszydziliby, by wyszydzili	wyszydziłyby, by wyszydziły
	impersonal	wyszydzono by
imperative	1^st	niech wyszydzę			wyszydźmy
	2^nd	wyszydź			wyszydźcie
	3^rd	niech wyszydzi			niech wyszydzą
passive adjectival participle		wyszydzony	wyszydzona	wyszydzone	wyszydzeni	wyszydzone
anterior adverbial participle		wyszydziwszy
verbal noun		wyszydzenie