wymiąć

Polish

From wy- +‎ miąć.

wymiąć pf (imperfective miąć)

(transitive) to crease, to crumple
Synonyms: zgnieść, zmarszczyć, zmiąć, zmiędlić, zmiętosić
(reflexive with się) to get creaseed, to get crumpled
Synonym: zmiąć się

Conjugation of wymiąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wymiąć
future tense	1^st	wymnę			wymniemy
	2^nd	wymniesz			wymniecie
	3^rd	wymnie			wymną
	impersonal	wymnie się
past tense	1^st	wymiąłem, -(e)m wymiął	wymięłam, -(e)m wymięła	wymięłom, -(e)m wymięło	wymięliśmy, -(e)śmy wymięli	wymięłyśmy, -(e)śmy wymięły
	2^nd	wymiąłeś, -(e)ś wymiął	wymięłaś, -(e)ś wymięła	wymięłoś, -(e)ś wymięło	wymięliście, -(e)ście wymięli	wymięłyście, -(e)ście wymięły
	3^rd	wymiął	wymięła	wymięło	wymięli	wymięły
	impersonal	wymięto
conditional	1^st	wymiąłbym, bym wymiął	wymięłabym, bym wymięła	wymięłobym, bym wymięło	wymięlibyśmy, byśmy wymięli	wymięłybyśmy, byśmy wymięły
	2^nd	wymiąłbyś, byś wymiął	wymięłabyś, byś wymięła	wymięłobyś, byś wymięło	wymięlibyście, byście wymięli	wymięłybyście, byście wymięły
	3^rd	wymiąłby, by wymiął	wymięłaby, by wymięła	wymięłoby, by wymięło	wymięliby, by wymięli	wymięłyby, by wymięły
	impersonal	wymięto by
imperative	1^st	niech wymnę			wymnijmy
	2^nd	wymnij			wymnijcie
	3^rd	niech wymnie			niech wymną
passive adjectival participle		wymięty	wymięta	wymięte	wymięci	wymięte
anterior adverbial participle		wymiąwszy
verbal noun		wymięcie

adjective