wykłócać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kłócić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈkwu.t͡sat͡ɕ/
  • wykłócać się(file)
  • Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kłó‧cać

Verb

wykłócać impf

  1. (reflexive with się) to argue, to quarrel [+ o (accusative) = over something]
    Synonym: sprzeczać się

Conjugation
Conjugation of wykłócać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykłócać
present tense 1st wykłócam wykłócamy
2nd wykłócasz wykłócacie
3rd wykłóca wykłócają
impersonal wykłóca się
past tense 1st wykłócałem,
-(e)m wykłócał		 wykłócałam,
-(e)m wykłócała		 wykłócałom,
-(e)m wykłócało		 wykłócaliśmy,
-(e)śmy wykłócali		 wykłócałyśmy,
-(e)śmy wykłócały
2nd wykłócałeś,
-(e)ś wykłócał		 wykłócałaś,
-(e)ś wykłócała		 wykłócałoś,
-(e)ś wykłócało		 wykłócaliście,
-(e)ście wykłócali		 wykłócałyście,
-(e)ście wykłócały
3rd wykłócał wykłócała wykłócało wykłócali wykłócały
impersonal wykłócano
future tense 1st będę wykłócał,
będę wykłócać		 będę wykłócała,
będę wykłócać		 będę wykłócało,
będę wykłócać		 będziemy wykłócali,
będziemy wykłócać		 będziemy wykłócały,
będziemy wykłócać
2nd będziesz wykłócał,
będziesz wykłócać		 będziesz wykłócała,
będziesz wykłócać		 będziesz wykłócało,
będziesz wykłócać		 będziecie wykłócali,
będziecie wykłócać		 będziecie wykłócały,
będziecie wykłócać
3rd będzie wykłócał,
będzie wykłócać		 będzie wykłócała,
będzie wykłócać		 będzie wykłócało,
będzie wykłócać		 będą wykłócali,
będą wykłócać		 będą wykłócały,
będą wykłócać
impersonal będzie wykłócać się
conditional 1st wykłócałbym,
bym wykłócał		 wykłócałabym,
bym wykłócała		 wykłócałobym,
bym wykłócało		 wykłócalibyśmy,
byśmy wykłócali		 wykłócałybyśmy,
byśmy wykłócały
2nd wykłócałbyś,
byś wykłócał		 wykłócałabyś,
byś wykłócała		 wykłócałobyś,
byś wykłócało		 wykłócalibyście,
byście wykłócali		 wykłócałybyście,
byście wykłócały
3rd wykłócałby,
by wykłócał		 wykłócałaby,
by wykłócała		 wykłócałoby,
by wykłócało		 wykłócaliby,
by wykłócali		 wykłócałyby,
by wykłócały
impersonal wykłócano by
imperative 1st niech wykłócam wykłócajmy
2nd wykłócaj wykłócajcie
3rd niech wykłóca niech wykłócają
active adjectival participle wykłócający wykłócająca wykłócające wykłócający wykłócające
contemporary adverbial participle wykłócając
verbal noun wykłócanie

Derived terms
verb
  • powykłócać pf
adjective
noun

Further reading
  • wykłócać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykłócać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.