wtrącić

Polish

Etymology

From w- +‎ trącić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈftrɔɲ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wtrą‧cić

Verb

wtrącić pf (imperfective wtrącać)

  1. (transitive) to interpose
    Synonyms: przerwać, wejść w słowo
  2. (reflexive with się) to interfere
    Synonyms: przerwać, wejść w słowo

Conjugation
Conjugation of wtrącić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wtrącić
future tense 1st wtrącę wtrącimy
2nd wtrącisz wtrącicie
3rd wtrąci wtrącą
impersonal wtrąci się
past tense 1st wtrąciłem,
-(e)m wtrącił		 wtrąciłam,
-(e)m wtrąciła		 wtrąciłom,
-(e)m wtrąciło		 wtrąciliśmy,
-(e)śmy wtrącili		 wtrąciłyśmy,
-(e)śmy wtrąciły
2nd wtrąciłeś,
-(e)ś wtrącił		 wtrąciłaś,
-(e)ś wtrąciła		 wtrąciłoś,
-(e)ś wtrąciło		 wtrąciliście,
-(e)ście wtrącili		 wtrąciłyście,
-(e)ście wtrąciły
3rd wtrącił wtrąciła wtrąciło wtrącili wtrąciły
impersonal wtrącono
conditional 1st wtrąciłbym,
bym wtrącił		 wtrąciłabym,
bym wtrąciła		 wtrąciłobym,
bym wtrąciło		 wtrącilibyśmy,
byśmy wtrącili		 wtrąciłybyśmy,
byśmy wtrąciły
2nd wtrąciłbyś,
byś wtrącił		 wtrąciłabyś,
byś wtrąciła		 wtrąciłobyś,
byś wtrąciło		 wtrącilibyście,
byście wtrącili		 wtrąciłybyście,
byście wtrąciły
3rd wtrąciłby,
by wtrącił		 wtrąciłaby,
by wtrąciła		 wtrąciłoby,
by wtrąciło		 wtrąciliby,
by wtrącili		 wtrąciłyby,
by wtrąciły
impersonal wtrącono by
imperative 1st niech wtrącę wtrąćmy
2nd wtrąć wtrąćcie
3rd niech wtrąci niech wtrącą
passive adjectival participle wtrącony wtrącona wtrącone wtrąceni wtrącone
anterior adverbial participle wtrąciwszy
verbal noun wtrącenie
adjective
noun

Further reading
  • wtrącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtrącić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.