wspomożyciel

Polish

Etymology

From wspomóc +‎ -ciel.

Pronunciation

IPA^(key): /fspɔ.mɔˈʐɨ.t͡ɕɛl/
Audio (file)
Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
Syllabification: wspo‧mo‧ży‧ciel

Noun

wspomożyciel m pers (female equivalent wspomożycielka)

supporter, helper, donor, paraclete (one who helps others, especially through material aid)

Declension

Declension of wspomożyciel

	singular	plural
nominative	wspomożyciel	wspomożyciele
genitive	wspomożyciela	wspomożycieli
dative	wspomożycielowi	wspomożycielom
accusative	wspomożyciela	wspomożycieli
instrumental	wspomożycielem	wspomożycielami
locative	wspomożycielu	wspomożycielach
vocative	wspomożycielu	wspomożyciele

Related terms

noun

wspomożenie

verbs

Further reading

wspomożyciel in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.