wspólniczka

Polish

Etymology

From wspólnik +‎ -iczka.

Pronunciation

IPA^(key): /fspulˈɲit͡ʂ.ka/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂka
Syllabification: wspól‧nicz‧ka

Noun

wspólniczka f (male equivalent wspólnik)

(business) female equivalent of wspólnik (“associate, partner”) (female person united with another or others in an act, enterprise, or business)
Synonym: partnerka

Declension

Declension of wspólniczka

	singular	plural
nominative	wspólniczka	wspólniczki
genitive	wspólniczki	wspólniczek
dative	wspólniczce	wspólniczkom
accusative	wspólniczkę	wspólniczki
instrumental	wspólniczką	wspólniczkami
locative	wspólniczce	wspólniczkach
vocative	wspólniczko	wspólniczki

Related terms

adjectives

wspólnotowy
wspólny

adverb

wspólnie

nouns

Further reading

wspólniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wspólniczka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.