wróżbiarz

Polish

Etymology

From wróżba + arz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvruʐ.bjaʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐbjaʂ
  • Syllabification: wróż‧biarz

Noun

wróżbiarz m pers (female equivalent wróżbiarka)

  1. foreteller (one who foretells the future)
    Synonyms: wróż, wróżbita, wróżek, czasownik

Declension
Declension of wróżbiarz
singular plural
nominative wróżbiarz wróżbiarze
genitive wróżbiarza wróżbiarzy / wróżbiarzów
dative wróżbiarzowi wróżbiarzom
accusative wróżbiarza wróżbiarzy / wróżbiarzów
instrumental wróżbiarzem wróżbiarzami
locative wróżbiarzu wróżbiarzach
vocative wróżbiarzu wróżbiarze

Further reading
  • wróżbiarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wróżbiarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.