wpędzić

Polish

From w- +‎ pędzić.

wpędzić pf (imperfective wpędzać)

(transitive) to drive in, to herd in
(transitive, reflexive) to put in some (usually negative) condition, to drive to some mental state
wpędzić się w kłopoty ― to get oneself in trouble

wpędzić kogoś w depresję ― to drive someone to depression

Conjugation of wpędzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wpędzić
future tense	1^st	wpędzę			wpędzimy
	2^nd	wpędzisz			wpędzicie
	3^rd	wpędzi			wpędzą
	impersonal	wpędzi się
past tense	1^st	wpędziłem, -(e)m wpędził	wpędziłam, -(e)m wpędziła	wpędziłom, -(e)m wpędziło	wpędziliśmy, -(e)śmy wpędzili	wpędziłyśmy, -(e)śmy wpędziły
	2^nd	wpędziłeś, -(e)ś wpędził	wpędziłaś, -(e)ś wpędziła	wpędziłoś, -(e)ś wpędziło	wpędziliście, -(e)ście wpędzili	wpędziłyście, -(e)ście wpędziły
	3^rd	wpędził	wpędziła	wpędziło	wpędzili	wpędziły
	impersonal	wpędzono
conditional	1^st	wpędziłbym, bym wpędził	wpędziłabym, bym wpędziła	wpędziłobym, bym wpędziło	wpędzilibyśmy, byśmy wpędzili	wpędziłybyśmy, byśmy wpędziły
	2^nd	wpędziłbyś, byś wpędził	wpędziłabyś, byś wpędziła	wpędziłobyś, byś wpędziło	wpędzilibyście, byście wpędzili	wpędziłybyście, byście wpędziły
	3^rd	wpędziłby, by wpędził	wpędziłaby, by wpędziła	wpędziłoby, by wpędziło	wpędziliby, by wpędzili	wpędziłyby, by wpędziły
	impersonal	wpędzono by
imperative	1^st	niech wpędzę			wpędźmy
	2^nd	wpędź			wpędźcie
	3^rd	niech wpędzi			niech wpędzą
passive adjectival participle		wpędzony	wpędzona	wpędzone	wpędzeni	wpędzone
anterior adverbial participle		wpędziwszy
verbal noun		wpędzenie