wiązałka

Polish

Etymology

From wiązać +‎ -ałka.

Pronunciation
  • IPA(key): /vjɔw̃ˈzaw.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awka
  • Syllabification: wią‧zał‧ka

Noun

wiązałka f

  1. binder (machine used in harvesting that ties cut stalks of grain into a bundle)
    Synonym: snopowiązałka

Declension
Declension of wiązałka
singular plural
nominative wiązałka wiązałki
genitive wiązałki wiązałek
dative wiązałce wiązałkom
accusative wiązałkę wiązałki
instrumental wiązałką wiązałkami
locative wiązałce wiązałkach
vocative wiązałko wiązałki

Further reading
  • wiązałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiązałka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.