wściubić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfɕt͡ɕu.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -ubit͡ɕ
  • Syllabification: wściu‧bić

Verb

wściubić pf (imperfective wściubiać)

  1. (transitive or reflexive with się, colloquial) Alternative form of wścibić

Conjugation
Conjugation of wściubić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wściubić
future tense 1st wściubię wściubimy
2nd wściubisz wściubicie
3rd wściubi wściubią
impersonal wściubi się
past tense 1st wściubiłem,
-(e)m wściubił		 wściubiłam,
-(e)m wściubiła		 wściubiłom,
-(e)m wściubiło		 wściubiliśmy,
-(e)śmy wściubili		 wściubiłyśmy,
-(e)śmy wściubiły
2nd wściubiłeś,
-(e)ś wściubił		 wściubiłaś,
-(e)ś wściubiła		 wściubiłoś,
-(e)ś wściubiło		 wściubiliście,
-(e)ście wściubili		 wściubiłyście,
-(e)ście wściubiły
3rd wściubił wściubiła wściubiło wściubili wściubiły
impersonal wściubiono
conditional 1st wściubiłbym,
bym wściubił		 wściubiłabym,
bym wściubiła		 wściubiłobym,
bym wściubiło		 wściubilibyśmy,
byśmy wściubili		 wściubiłybyśmy,
byśmy wściubiły
2nd wściubiłbyś,
byś wściubił		 wściubiłabyś,
byś wściubiła		 wściubiłobyś,
byś wściubiło		 wściubilibyście,
byście wściubili		 wściubiłybyście,
byście wściubiły
3rd wściubiłby,
by wściubił		 wściubiłaby,
by wściubiła		 wściubiłoby,
by wściubiło		 wściubiliby,
by wściubili		 wściubiłyby,
by wściubiły
impersonal wściubiono by
imperative 1st niech wściubię wściubmy
2nd wściub wściubcie
3rd niech wściubi niech wściubią
passive adjectival participle wściubiony wściubiona wściubione wściubieni wściubione
anterior adverbial participle wściubiwszy
verbal noun wściubienie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.