vrijgevig

Dutch

vrij (“free”) +‎ geven (“to give”) +‎ -ig (“-y”).

vrijgevig (comparative vrijgeviger, superlative vrijgevigst)

Inflection of vrijgevig
uninflected	vrijgevig
inflected	vrijgevige
comparative	vrijgeviger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vrijgevig	vrijgeviger	het vrijgevigst het vrijgevigste
indefinite	m./f. sing.	vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
	n. sing.	vrijgevig	vrijgeviger	vrijgevigste
	plural	vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
definite		vrijgevige	vrijgevigere	vrijgevigste
partitive		vrijgevigs	vrijgevigers	—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.