upiąć

Polish

Etymology

From u- +‎ piąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.pjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧piąć

Verb

upiąć pf (imperfective upinać)

  1. (transitive) to pin up, to fix in place

Conjugation
Conjugation of upiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upiąć
future tense 1st upnę upniemy
2nd upniesz upniecie
3rd upnie upną
impersonal upnie się
past tense 1st upiąłem,
-(e)m upiął		 upięłam,
-(e)m upięła		 upięłom,
-(e)m upięło		 upięliśmy,
-(e)śmy upięli		 upięłyśmy,
-(e)śmy upięły
2nd upiąłeś,
-(e)ś upiął		 upięłaś,
-(e)ś upięła		 upięłoś,
-(e)ś upięło		 upięliście,
-(e)ście upięli		 upięłyście,
-(e)ście upięły
3rd upiął upięła upięło upięli upięły
impersonal upięto
conditional 1st upiąłbym,
bym upiął		 upięłabym,
bym upięła		 upięłobym,
bym upięło		 upięlibyśmy,
byśmy upięli		 upięłybyśmy,
byśmy upięły
2nd upiąłbyś,
byś upiął		 upięłabyś,
byś upięła		 upięłobyś,
byś upięło		 upięlibyście,
byście upięli		 upięłybyście,
byście upięły
3rd upiąłby,
by upiął		 upięłaby,
by upięła		 upięłoby,
by upięło		 upięliby,
by upięli		 upięłyby,
by upięły
impersonal upięto by
imperative 1st niech upnę upnijmy
2nd upnij upnijcie
3rd niech upnie niech upną
passive adjectival participle upięty upięta upięte upięci upięte
anterior adverbial participle upiąwszy
verbal noun upięcie

Further reading
  • upiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.