terugbetalen

Dutch

Etymology

From terug +‎ betalen.

Pronunciation
  • IPA(key): /təˈrʏx.bəˌtaː.lə(n)/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: te‧rug‧be‧ta‧len

Verb

terugbetalen

  1. (transitive) To repay, refund a sum.
  2. (intransitive) To return the difference between the sum due by another and the larger sum he initially paid.

Inflection
Inflection of terugbetalen (weak, separable)
infinitive terugbetalen
past singular betaalde terug
past participle teruggebetaald
infinitive terugbetalen
gerund terugbetalen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular betaal terugbetaalde terugterugbetaalterugbetaalde
2nd person sing. (jij) betaalt terugbetaalde terugterugbetaaltterugbetaalde
2nd person sing. (u) betaalt terugbetaalde terugterugbetaaltterugbetaalde
2nd person sing. (gij) betaalt terugbetaalde terugterugbetaaltterugbetaalde
3rd person singular betaalt terugbetaalde terugterugbetaaltterugbetaalde
plural betalen terugbetaalden terugterugbetalenterugbetaalden
subjunctive sing.1 betale terugbetaalde terugterugbetaleterugbetaalde
subjunctive plur.1 betalen terugbetaalden terugterugbetalenterugbetaalden
imperative sing. betaal terug
imperative plur.1 betaalt terug
participles terugbetalendteruggebetaald
1) Archaic.

Derived terms
  • terugbetaling
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.