szkieł

Polish

Etymology

Borrowed from Greek σκύλα (skýla).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ʂkjɛw/
  • Rhymes: -ɛw
  • Syllabification: szkieł

Noun

szkieł m pers

  1. (Poznań, colloquial) police officer, cop
    Synonyms: glina, gliniarz

Declension
Declension of szkieł
singular plural
nominative szkieł szkiełów
genitive szkła szkłów
dative szkłowi szkłom
accusative szkła szkłów
instrumental szkłem szkłami
locative szkle szkłach
vocative szkle szkiełów

Derived terms
noun

Noun

szkieł n

  1. genitive plural of szkło

References
  1. Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

Further reading
  • szkieł in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.