szepnąć

Polish

Etymology

From szeptać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂɛp.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: szep‧nąć

Verb

szepnąć pf (imperfective szeptać)

  1. (transitive) to whisper (to speak or say something in a very low voice)

Conjugation
Conjugation of szepnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive szepnąć
future tense 1st szepnę szepniemy
2nd szepniesz szepniecie
3rd szepnie szepną
impersonal szepnie się
past tense 1st szepnąłem,
-(e)m szepnął		 szepnęłam,
-(e)m szepnęła		 szepnęłom,
-(e)m szepnęło		 szepnęliśmy,
-(e)śmy szepnęli		 szepnęłyśmy,
-(e)śmy szepnęły
2nd szepnąłeś,
-(e)ś szepnął		 szepnęłaś,
-(e)ś szepnęła		 szepnęłoś,
-(e)ś szepnęło		 szepnęliście,
-(e)ście szepnęli		 szepnęłyście,
-(e)ście szepnęły
3rd szepnął szepnęła szepnęło szepnęli szepnęły
impersonal szepnięto
conditional 1st szepnąłbym,
bym szepnął		 szepnęłabym,
bym szepnęła		 szepnęłobym,
bym szepnęło		 szepnęlibyśmy,
byśmy szepnęli		 szepnęłybyśmy,
byśmy szepnęły
2nd szepnąłbyś,
byś szepnął		 szepnęłabyś,
byś szepnęła		 szepnęłobyś,
byś szepnęło		 szepnęlibyście,
byście szepnęli		 szepnęłybyście,
byście szepnęły
3rd szepnąłby,
by szepnął		 szepnęłaby,
by szepnęła		 szepnęłoby,
by szepnęło		 szepnęliby,
by szepnęli		 szepnęłyby,
by szepnęły
impersonal szepnięto by
imperative 1st niech szepnę szepnijmy
2nd szepnij szepnijcie
3rd niech szepnie niech szepną
passive adjectival participle szepnięty szepnięta szepnięte szepnięci szepnięte
anterior adverbial participle szepnąwszy
verbal noun szepnięcie
adjective
  • szeptliwy
nouns

Further reading
  • szepnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szepnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.