spłonąć

Polish

Etymology

From s- +‎ płonąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspwɔ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: spło‧nąć

Verb

spłonąć pf (imperfective płonąć)

  1. (intransitive) to burn, to be on fire
  2. (intransitive, figuratively) to burn, to be hot, to blush (e.g. due to shame or embarrassment)
  3. (intransitive) to burn, to feel intensely

Conjugation
Conjugation of spłonąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spłonąć
future tense 1st spłonę spłoniemy
2nd spłoniesz spłoniecie
3rd spłonie spłoną
impersonal spłonie się
past tense 1st spłonąłem,
-(e)m spłonął		 spłonęłam,
-(e)m spłonęła		 spłonęłom,
-(e)m spłonęło		 spłonęliśmy,
-(e)śmy spłonęli		 spłonęłyśmy,
-(e)śmy spłonęły
2nd spłonąłeś,
-(e)ś spłonął		 spłonęłaś,
-(e)ś spłonęła		 spłonęłoś,
-(e)ś spłonęło		 spłonęliście,
-(e)ście spłonęli		 spłonęłyście,
-(e)ście spłonęły
3rd spłonął spłonęła spłonęło spłonęli spłonęły
impersonal spłonięto
conditional 1st spłonąłbym,
bym spłonął		 spłonęłabym,
bym spłonęła		 spłonęłobym,
bym spłonęło		 spłonęlibyśmy,
byśmy spłonęli		 spłonęłybyśmy,
byśmy spłonęły
2nd spłonąłbyś,
byś spłonął		 spłonęłabyś,
byś spłonęła		 spłonęłobyś,
byś spłonęło		 spłonęlibyście,
byście spłonęli		 spłonęłybyście,
byście spłonęły
3rd spłonąłby,
by spłonął		 spłonęłaby,
by spłonęła		 spłonęłoby,
by spłonęło		 spłonęliby,
by spłonęli		 spłonęłyby,
by spłonęły
impersonal spłonięto by
imperative 1st niech spłonę spłońmy
2nd spłoń spłońcie
3rd niech spłonie niech spłoną
anterior adverbial participle spłonąwszy
verbal noun spłonięcie

Further reading
  • spłonąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spłonąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.