skłamać

Polish

Etymology

From s- +‎ kłamać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskwa.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amat͡ɕ
  • Syllabification: skła‧mać

Verb

skłamać pf (imperfective kłamać)

  1. (intransitive) to lie (to tell an untruth)

Conjugation
Conjugation of skłamać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skłamać
future tense 1st skłamię skłamiemy
2nd skłamiesz skłamiecie
3rd skłamie skłamią
impersonal skłamie się
past tense 1st skłamałem,
-(e)m skłamał		 skłamałam,
-(e)m skłamała		 skłamałom,
-(e)m skłamało		 skłamaliśmy,
-(e)śmy skłamali		 skłamałyśmy,
-(e)śmy skłamały
2nd skłamałeś,
-(e)ś skłamał		 skłamałaś,
-(e)ś skłamała		 skłamałoś,
-(e)ś skłamało		 skłamaliście,
-(e)ście skłamali		 skłamałyście,
-(e)ście skłamały
3rd skłamał skłamała skłamało skłamali skłamały
impersonal skłamano
conditional 1st skłamałbym,
bym skłamał		 skłamałabym,
bym skłamała		 skłamałobym,
bym skłamało		 skłamalibyśmy,
byśmy skłamali		 skłamałybyśmy,
byśmy skłamały
2nd skłamałbyś,
byś skłamał		 skłamałabyś,
byś skłamała		 skłamałobyś,
byś skłamało		 skłamalibyście,
byście skłamali		 skłamałybyście,
byście skłamały
3rd skłamałby,
by skłamał		 skłamałaby,
by skłamała		 skłamałoby,
by skłamało		 skłamaliby,
by skłamali		 skłamałyby,
by skłamały
impersonal skłamano by
imperative 1st niech skłamię skłammy
2nd skłam skłamcie
3rd niech skłamie niech skłamią
passive adjectival participle skłamany skłamana skłamane skłamani skłamane
anterior adverbial participle skłamawszy
verbal noun skłamanie

Further reading
  • skłamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skłamać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.