słuchacz

Polish

Etymology

From słuchać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈswu.xat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uxat͡ʂ
  • Syllabification: słu‧chacz

Noun

słuchacz m pers (female equivalent słuchaczka)

  1. listener
  2. attendee, student (on a course, etc.)

Declension
Declension of słuchacz
singular plural
nominative słuchacz słuchacze
genitive słuchacza słuchaczy
dative słuchaczowi słuchaczom
accusative słuchacza słuchaczy
instrumental słuchaczem słuchaczami
locative słuchaczu słuchaczach
vocative słuchaczu słuchacze

Further reading
  • słuchacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • słuchacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.