słownikarz

Polish

Etymology

From słownik +‎ -arz.

Pronunciation

IPA^(key): /swɔvˈɲi.kaʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ikaʂ
Syllabification: słow‧ni‧karz

Noun

słownikarz m pers (female equivalent słownikarka)

lexicographer
Synonym: leksykograf

Declension

Declension of słownikarz

	singular	plural
nominative	słownikarz	słownikarze
genitive	słownikarza	słownikarzy
dative	słownikarzowi	słownikarzom
accusative	słownikarza	słownikarzy
instrumental	słownikarzem	słownikarzami
locative	słownikarzu	słownikarzach
vocative	słownikarzu	słownikarze

Derived terms

adjective

słownikarski

noun

słownikarstwo

Further reading

słownikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
słownikarz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.