sıralatma

Turkish

Noun

sıralatma (definite accusative sıralatmayı, plural sıralatmalar)

  1. verbal noun of sıralatmak

Declension
Inflection
Nominative sıralatma
Definite accusative sıralatmayı
Singular Plural
Nominative sıralatma sıralatmalar
Definite accusative sıralatmayı sıralatmaları
Dative sıralatmaya sıralatmalara
Locative sıralatmada sıralatmalarda
Ablative sıralatmadan sıralatmalardan
Genitive sıralatmanın sıralatmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sıralatmam sıralatmalarım
2nd singular sıralatman sıralatmaların
3rd singular sıralatması sıralatmaları
1st plural sıralatmamız sıralatmalarımız
2nd plural sıralatmanız sıralatmalarınız
3rd plural sıralatmaları sıralatmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sıralatmamı sıralatmalarımı
2nd singular sıralatmanı sıralatmalarını
3rd singular sıralatmasını sıralatmalarını
1st plural sıralatmamızı sıralatmalarımızı
2nd plural sıralatmanızı sıralatmalarınızı
3rd plural sıralatmalarını sıralatmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular sıralatmama sıralatmalarıma
2nd singular sıralatmana sıralatmalarına
3rd singular sıralatmasına sıralatmalarına
1st plural sıralatmamıza sıralatmalarımıza
2nd plural sıralatmanıza sıralatmalarınıza
3rd plural sıralatmalarına sıralatmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular sıralatmamda sıralatmalarımda
2nd singular sıralatmanda sıralatmalarında
3rd singular sıralatmasında sıralatmalarında
1st plural sıralatmamızda sıralatmalarımızda
2nd plural sıralatmanızda sıralatmalarınızda
3rd plural sıralatmalarında sıralatmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sıralatmamdan sıralatmalarımdan
2nd singular sıralatmandan sıralatmalarından
3rd singular sıralatmasından sıralatmalarından
1st plural sıralatmamızdan sıralatmalarımızdan
2nd plural sıralatmanızdan sıralatmalarınızdan
3rd plural sıralatmalarından sıralatmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sıralatmamın sıralatmalarımın
2nd singular sıralatmanın sıralatmalarının
3rd singular sıralatmasının sıralatmalarının
1st plural sıralatmamızın sıralatmalarımızın
2nd plural sıralatmanızın sıralatmalarınızın
3rd plural sıralatmalarının sıralatmalarının

Verb

sıralatma

  1. second-person singular negative imperative of sıralatmak

Further reading
  • “sıralatma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.