rozstąpić

Polish

Etymology

From roz- +‎ stąpić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈstɔm.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧stą‧pić

Verb

rozstąpić pf (imperfective rozstępować)

  1. (reflexive with się) to move aside, to step aside
  2. (reflexive with się) to crack, to open up

Conjugation
Conjugation of rozstąpić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstąpić
future tense 1st rozstąpię rozstąpimy
2nd rozstąpisz rozstąpicie
3rd rozstąpi rozstąpią
impersonal rozstąpi się
past tense 1st rozstąpiłem,
-(e)m rozstąpił		 rozstąpiłam,
-(e)m rozstąpiła		 rozstąpiłom,
-(e)m rozstąpiło		 rozstąpiliśmy,
-(e)śmy rozstąpili		 rozstąpiłyśmy,
-(e)śmy rozstąpiły
2nd rozstąpiłeś,
-(e)ś rozstąpił		 rozstąpiłaś,
-(e)ś rozstąpiła		 rozstąpiłoś,
-(e)ś rozstąpiło		 rozstąpiliście,
-(e)ście rozstąpili		 rozstąpiłyście,
-(e)ście rozstąpiły
3rd rozstąpił rozstąpiła rozstąpiło rozstąpili rozstąpiły
impersonal rozstąpiono
conditional 1st rozstąpiłbym,
bym rozstąpił		 rozstąpiłabym,
bym rozstąpiła		 rozstąpiłobym,
bym rozstąpiło		 rozstąpilibyśmy,
byśmy rozstąpili		 rozstąpiłybyśmy,
byśmy rozstąpiły
2nd rozstąpiłbyś,
byś rozstąpił		 rozstąpiłabyś,
byś rozstąpiła		 rozstąpiłobyś,
byś rozstąpiło		 rozstąpilibyście,
byście rozstąpili		 rozstąpiłybyście,
byście rozstąpiły
3rd rozstąpiłby,
by rozstąpił		 rozstąpiłaby,
by rozstąpiła		 rozstąpiłoby,
by rozstąpiło		 rozstąpiliby,
by rozstąpili		 rozstąpiłyby,
by rozstąpiły
impersonal rozstąpiono by
imperative 1st niech rozstąpię rozstąpmy
2nd rozstąp rozstąpcie
3rd niech rozstąpi niech rozstąpią
anterior adverbial participle rozstąpiwszy
verbal noun rozstąpienie

Derived terms
noun

Further reading
  • rozstąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstąpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.