rozpłodnik

Polish

Etymology

From rozpłód +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈpwɔd.ɲik/
  • Rhymes: -ɔdɲik
  • Syllabification: roz‧płod‧nik

Noun

rozpłodnik m animal

  1. sire, stud (male animal used for breeding)
    Synonym: reproduktor

Declension
Declension of rozpłodnik
singular plural
nominative rozpłodnik rozpłodniki
genitive rozpłodnika rozpłodników
dative rozpłodnikowi rozpłodnikom
accusative rozpłodnika rozpłodniki
instrumental rozpłodnikiem rozpłodnikami
locative rozpłodniku rozpłodnikach
vocative rozpłodniku rozpłodniki

Further reading
  • rozpłodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpłodnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.