rozpętać

Polish

Etymology

From roz- +‎ pętać.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔsˈpɛn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: roz‧pę‧tać

Verb

rozpętać pf (imperfective rozpętywać)

  1. (transitive) to unfetter, to untether, to unleash
  2. (reflexive with się, of a storm) to break, to begin

Conjugation
Conjugation of rozpętać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozpętać
future tense 1st rozpętam rozpętamy
2nd rozpętasz rozpętacie
3rd rozpęta rozpętają
impersonal rozpęta się
past tense 1st rozpętałem,
-(e)m rozpętał		 rozpętałam,
-(e)m rozpętała		 rozpętałom,
-(e)m rozpętało		 rozpętaliśmy,
-(e)śmy rozpętali		 rozpętałyśmy,
-(e)śmy rozpętały
2nd rozpętałeś,
-(e)ś rozpętał		 rozpętałaś,
-(e)ś rozpętała		 rozpętałoś,
-(e)ś rozpętało		 rozpętaliście,
-(e)ście rozpętali		 rozpętałyście,
-(e)ście rozpętały
3rd rozpętał rozpętała rozpętało rozpętali rozpętały
impersonal rozpętano
conditional 1st rozpętałbym,
bym rozpętał		 rozpętałabym,
bym rozpętała		 rozpętałobym,
bym rozpętało		 rozpętalibyśmy,
byśmy rozpętali		 rozpętałybyśmy,
byśmy rozpętały
2nd rozpętałbyś,
byś rozpętał		 rozpętałabyś,
byś rozpętała		 rozpętałobyś,
byś rozpętało		 rozpętalibyście,
byście rozpętali		 rozpętałybyście,
byście rozpętały
3rd rozpętałby,
by rozpętał		 rozpętałaby,
by rozpętała		 rozpętałoby,
by rozpętało		 rozpętaliby,
by rozpętali		 rozpętałyby,
by rozpętały
impersonal rozpętano by
imperative 1st niech rozpętam rozpętajmy
2nd rozpętaj rozpętajcie
3rd niech rozpęta niech rozpętają
passive adjectival participle rozpętany rozpętana rozpętane rozpętani rozpętane
anterior adverbial participle rozpętawszy
verbal noun rozpętanie

Further reading
  • rozpętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozpętać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.