rozmienić

Polish

Etymology

From roz- +‎ mienić.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧mie‧nić

Verb

rozmienić pf (imperfective rozmieniać)

  1. (transitive) to break, to change (divide money into smaller units)

Conjugation
Conjugation of rozmienić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmienić
future tense 1st rozmienię rozmienimy
2nd rozmienisz rozmienicie
3rd rozmieni rozmienią
impersonal rozmieni się
past tense 1st rozmieniłem,
-(e)m rozmienił		 rozmieniłam,
-(e)m rozmieniła		 rozmieniłom,
-(e)m rozmieniło		 rozmieniliśmy,
-(e)śmy rozmienili		 rozmieniłyśmy,
-(e)śmy rozmieniły
2nd rozmieniłeś,
-(e)ś rozmienił		 rozmieniłaś,
-(e)ś rozmieniła		 rozmieniłoś,
-(e)ś rozmieniło		 rozmieniliście,
-(e)ście rozmienili		 rozmieniłyście,
-(e)ście rozmieniły
3rd rozmienił rozmieniła rozmieniło rozmienili rozmieniły
impersonal rozmieniono
conditional 1st rozmieniłbym,
bym rozmienił		 rozmieniłabym,
bym rozmieniła		 rozmieniłobym,
bym rozmieniło		 rozmienilibyśmy,
byśmy rozmienili		 rozmieniłybyśmy,
byśmy rozmieniły
2nd rozmieniłbyś,
byś rozmienił		 rozmieniłabyś,
byś rozmieniła		 rozmieniłobyś,
byś rozmieniło		 rozmienilibyście,
byście rozmienili		 rozmieniłybyście,
byście rozmieniły
3rd rozmieniłby,
by rozmienił		 rozmieniłaby,
by rozmieniła		 rozmieniłoby,
by rozmieniło		 rozmieniliby,
by rozmienili		 rozmieniłyby,
by rozmieniły
impersonal rozmieniono by
imperative 1st niech rozmienię rozmieńmy
2nd rozmień rozmieńcie
3rd niech rozmieni niech rozmienią
passive adjectival participle rozmieniony rozmieniona rozmienione rozmienieni rozmienione
anterior adverbial participle rozmieniwszy
verbal noun rozmienienie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.