rozgałęźnik
Polish
Etymology
From -rozgałęziać się (“to branch off”) + nik.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ɡaˈwɛɲʑ.ɲik/
- Rhymes: -ɛɲʑɲik
- Syllabification: roz‧ga‧łęź‧nik
Noun
rozgałęźnik m inan
- adapter; device that allows to attach more than one plug to a single socket
- Synonym: złodziejka
Declension
Declension of rozgałęźnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozgałęźnik | rozgałęźniki |
| genitive | rozgałęźnika | rozgałęźników |
| dative | rozgałęźnikowi | rozgałęźnikom |
| accusative | rozgałęźnik | rozgałęźniki |
| instrumental | rozgałęźnikiem | rozgałęźnikami |
| locative | rozgałęźniku | rozgałęźnikach |
| vocative | rozgałęźniku | rozgałęźniki |
See also
- (noun) przedłużacz
Further reading
- rozgałęźnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.