rozciąć

Polish

Etymology

From roz- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔs.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔst͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ciąć

Verb

rozciąć pf (imperfective rozcinać)

  1. (transitive) to cut open, to cut, to slit

Conjugation
Conjugation of rozciąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozciąć
future tense 1st rozetnę rozetniemy
2nd rozetniesz rozetniecie
3rd rozetnie rozetną
impersonal rozetnie się
past tense 1st rozciąłem,
-(e)m rozciął		 rozcięłam,
-(e)m rozcięła		 rozcięłom,
-(e)m rozcięło		 rozcięliśmy,
-(e)śmy rozcięli		 rozcięłyśmy,
-(e)śmy rozcięły
2nd rozciąłeś,
-(e)ś rozciął		 rozcięłaś,
-(e)ś rozcięła		 rozcięłoś,
-(e)ś rozcięło		 rozcięliście,
-(e)ście rozcięli		 rozcięłyście,
-(e)ście rozcięły
3rd rozciął rozcięła rozcięło rozcięli rozcięły
impersonal rozcięto
conditional 1st rozciąłbym,
bym rozciął		 rozcięłabym,
bym rozcięła		 rozcięłobym,
bym rozcięło		 rozcięlibyśmy,
byśmy rozcięli		 rozcięłybyśmy,
byśmy rozcięły
2nd rozciąłbyś,
byś rozciął		 rozcięłabyś,
byś rozcięła		 rozcięłobyś,
byś rozcięło		 rozcięlibyście,
byście rozcięli		 rozcięłybyście,
byście rozcięły
3rd rozciąłby,
by rozciął		 rozcięłaby,
by rozcięła		 rozcięłoby,
by rozcięło		 rozcięliby,
by rozcięli		 rozcięłyby,
by rozcięły
impersonal rozcięto by
imperative 1st niech rozetnę rozetnijmy
2nd rozetnij rozetnijcie
3rd niech rozetnie niech rozetną
passive adjectival participle rozcięty rozcięta rozcięte rozcięci rozcięte
anterior adverbial participle rozciąwszy
verbal noun rozcięcie

Further reading
  • rozciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.