przyzwyczajenie

Polish

Etymology

From przyzwyczaić +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɨ.zvɨ.t͡ʂaˈjɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: przy‧zwy‧cza‧je‧nie

Noun

przyzwyczajenie n

verbal noun of przyzwyczaić
custom, habit, groove
Synonyms: nawyk, zwyczaj

Declension

Declension of przyzwyczajenie

	singular	plural
nominative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia
genitive	przyzwyczajenia	przyzwyczajeń
dative	przyzwyczajeniu	przyzwyczajeniom
accusative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia
instrumental	przyzwyczajeniem	przyzwyczajeniami
locative	przyzwyczajeniu	przyzwyczajeniach
vocative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia

Derived terms

phrase

przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka

Related terms

adjective

przyzwyczajony

verbs

przyzwyczaić pf
przyzwyczajać impf

Further reading

przyzwyczajenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przyzwyczajenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.