przyłapać

Polish

Etymology

From przy- +‎ łapać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɨˈwa.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: przy‧ła‧pać

Verb

przyłapać pf (imperfective przyłapywać)

  1. (transitive) to catch red-handed, to nail

Conjugation
Conjugation of przyłapać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyłapać
future tense 1st przyłapię przyłapiemy
2nd przyłapiesz przyłapiecie
3rd przyłapie przyłapią
impersonal przyłapie się
past tense 1st przyłapałem,
-(e)m przyłapał		 przyłapałam,
-(e)m przyłapała		 przyłapałom,
-(e)m przyłapało		 przyłapaliśmy,
-(e)śmy przyłapali		 przyłapałyśmy,
-(e)śmy przyłapały
2nd przyłapałeś,
-(e)ś przyłapał		 przyłapałaś,
-(e)ś przyłapała		 przyłapałoś,
-(e)ś przyłapało		 przyłapaliście,
-(e)ście przyłapali		 przyłapałyście,
-(e)ście przyłapały
3rd przyłapał przyłapała przyłapało przyłapali przyłapały
impersonal przyłapano
conditional 1st przyłapałbym,
bym przyłapał		 przyłapałabym,
bym przyłapała		 przyłapałobym,
bym przyłapało		 przyłapalibyśmy,
byśmy przyłapali		 przyłapałybyśmy,
byśmy przyłapały
2nd przyłapałbyś,
byś przyłapał		 przyłapałabyś,
byś przyłapała		 przyłapałobyś,
byś przyłapało		 przyłapalibyście,
byście przyłapali		 przyłapałybyście,
byście przyłapały
3rd przyłapałby,
by przyłapał		 przyłapałaby,
by przyłapała		 przyłapałoby,
by przyłapało		 przyłapaliby,
by przyłapali		 przyłapałyby,
by przyłapały
impersonal przyłapano by
imperative 1st niech przyłapię przyłapmy
2nd przyłap przyłapcie
3rd niech przyłapie niech przyłapią
passive adjectival participle przyłapany przyłapana przyłapane przyłapani przyłapane
anterior adverbial participle przyłapawszy
verbal noun przyłapanie

Further reading
  • przyłapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyłapać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.