pominąć

Polish

Etymology

From po- +‎ minąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧mi‧nąć

Verb

pominąć pf (imperfective pomijać)

  1. (transitive) to omit, to leave out
  2. (transitive) to skip, to bypass, to pass over

Conjugation
Conjugation of pominąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pominąć
future tense 1st pominę pominiemy
2nd pominiesz pominiecie
3rd pominie pominą
impersonal pominie się
past tense 1st pominąłem,
-(e)m pominął		 pominęłam,
-(e)m pominęła		 pominęłom,
-(e)m pominęło		 pominęliśmy,
-(e)śmy pominęli		 pominęłyśmy,
-(e)śmy pominęły
2nd pominąłeś,
-(e)ś pominął		 pominęłaś,
-(e)ś pominęła		 pominęłoś,
-(e)ś pominęło		 pominęliście,
-(e)ście pominęli		 pominęłyście,
-(e)ście pominęły
3rd pominął pominęła pominęło pominęli pominęły
impersonal pominięto
conditional 1st pominąłbym,
bym pominął		 pominęłabym,
bym pominęła		 pominęłobym,
bym pominęło		 pominęlibyśmy,
byśmy pominęli		 pominęłybyśmy,
byśmy pominęły
2nd pominąłbyś,
byś pominął		 pominęłabyś,
byś pominęła		 pominęłobyś,
byś pominęło		 pominęlibyście,
byście pominęli		 pominęłybyście,
byście pominęły
3rd pominąłby,
by pominął		 pominęłaby,
by pominęła		 pominęłoby,
by pominęło		 pominęliby,
by pominęli		 pominęłyby,
by pominęły
impersonal pominięto by
imperative 1st niech pominę pomińmy
2nd pomiń pomińcie
3rd niech pominie niech pominą
passive adjectival participle pominięty pominięta pominięte pominięci pominięte
anterior adverbial participle pominąwszy
verbal noun pominięcie

Further reading
  • pominąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pominąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.