poległy

Polish

Etymology

From polec +‎ -ły.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɛɡ.wɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɡwɨ
  • Syllabification: po‧leg‧ły

Adjective

poległy (not comparable, no derived adverb)

  1. fallen (killed in battle)

Declension
Declension of poległy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative poległy poległa poległe polegli poległe
genitive poległego poległej poległego poległych
dative poległemu poległej poległemu poległym
accusative poległego poległy poległą poległe poległych poległe
instrumental poległym poległą poległym poległymi
locative poległym poległej poległym poległych

Noun

poległy m pers

  1. fallen (casualty of battle)

Declension
Declension of poległy
singular plural
nominative poległy polegli
genitive poległego poległych
dative poległemu poległym
accusative poległego poległych
instrumental poległym poległymi
locative poległym poległych
vocative poległy polegli

Further reading
  • poległy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poległy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.