pełnoletni

Polish

Etymology

From pełen +‎ -o- +‎ -letni.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɛw.nɔˈlɛt.ɲi/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛtɲi
  • Syllabification: peł‧no‧let‧ni

Adjective

pełnoletni (not comparable, no derived adverb)

  1. having legal age, of age
    Antonym: niepełnoletni

Declension
Declension of pełnoletni (soft)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative pełnoletni pełnoletnia pełnoletnie pełnoletni pełnoletnie
genitive pełnoletniego pełnoletniej pełnoletniego pełnoletnich
dative pełnoletniemu pełnoletniej pełnoletniemu pełnoletnim
accusative pełnoletniego pełnoletni pełnoletnią pełnoletnie pełnoletnich pełnoletnie
instrumental pełnoletnim pełnoletnią pełnoletnim pełnoletnimi
locative pełnoletnim pełnoletniej pełnoletnim pełnoletnich

Noun

pełnoletni m pers (female equivalent pełnoletnia)

  1. (nominalized) adult
    Antonym: niepełnoletni

Declension
Declension of pełnoletni
singular plural
nominative pełnoletni pełnoletni
genitive pełnoletniego pełnoletnich
dative pełnoletniemu pełnoletnim
accusative pełnoletniego pełnoletnich
instrumental pełnoletnim pełnoletnimi
locative pełnoletnim pełnoletnich
vocative pełnoletni pełnoletni

Derived terms
noun

Further reading
  • pełnoletni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pełnoletni in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.