ornandus
Latin
Etymology
Future passive participle of ōrnō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ōrnandus | ōrnanda | ōrnandum | ōrnandī | ōrnandae | ōrnanda | |
| Genitive | ōrnandī | ōrnandae | ōrnandī | ōrnandōrum | ōrnandārum | ōrnandōrum | |
| Dative | ōrnandō | ōrnandō | ōrnandīs | ||||
| Accusative | ōrnandum | ōrnandam | ōrnandum | ōrnandōs | ōrnandās | ōrnanda | |
| Ablative | ōrnandō | ōrnandā | ōrnandō | ōrnandīs | |||
| Vocative | ōrnande | ōrnanda | ōrnandum | ōrnandī | ōrnandae | ōrnanda | |
References
- ornandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a digression, episode: quod ornandi causa additum est
- a digression, episode: quod ornandi causa additum est
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.