opłakać

Polish

Etymology

From o- +‎ płakać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔpˈwa.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: op‧ła‧kać

Verb

opłakać pf (imperfective opłakiwać)

  1. (transitive) to mourn, to grieve

Conjugation
Conjugation of opłakać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opłakać
future tense 1st opłaczę opłaczemy
2nd opłaczesz opłaczecie
3rd opłacze opłaczą
impersonal opłacze się
past tense 1st opłakałem,
-(e)m opłakał		 opłakałam,
-(e)m opłakała		 opłakałom,
-(e)m opłakało		 opłakaliśmy,
-(e)śmy opłakali		 opłakałyśmy,
-(e)śmy opłakały
2nd opłakałeś,
-(e)ś opłakał		 opłakałaś,
-(e)ś opłakała		 opłakałoś,
-(e)ś opłakało		 opłakaliście,
-(e)ście opłakali		 opłakałyście,
-(e)ście opłakały
3rd opłakał opłakała opłakało opłakali opłakały
impersonal opłakano
conditional 1st opłakałbym,
bym opłakał		 opłakałabym,
bym opłakała		 opłakałobym,
bym opłakało		 opłakalibyśmy,
byśmy opłakali		 opłakałybyśmy,
byśmy opłakały
2nd opłakałbyś,
byś opłakał		 opłakałabyś,
byś opłakała		 opłakałobyś,
byś opłakało		 opłakalibyście,
byście opłakali		 opłakałybyście,
byście opłakały
3rd opłakałby,
by opłakał		 opłakałaby,
by opłakała		 opłakałoby,
by opłakało		 opłakaliby,
by opłakali		 opłakałyby,
by opłakały
impersonal opłakano by
imperative 1st niech opłaczę opłaczmy
2nd opłacz opłaczcie
3rd niech opłacze niech opłaczą
passive adjectival participle opłakany opłakana opłakane opłakani opłakane
anterior adverbial participle opłakawszy
verbal noun opłakanie

Further reading
  • opłakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opłakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.