oniemieć

Polish

Etymology

From o- +‎ niemieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈɲɛ.mjɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧nie‧mieć

Verb

oniemieć pf

  1. (intransitive) to be struck dumb, to be rendered speechless

Conjugation
Conjugation of oniemieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oniemieć
future tense 1st oniemieję oniemiejemy
2nd oniemiejesz oniemiejecie
3rd oniemieje oniemieją
impersonal oniemieje się
past tense 1st oniemiałem,
-(e)m oniemiał		 oniemiałam,
-(e)m oniemiała		 oniemiałom,
-(e)m oniemiało		 oniemieliśmy,
-(e)śmy oniemieli		 oniemiałyśmy,
-(e)śmy oniemiały
2nd oniemiałeś,
-(e)ś oniemiał		 oniemiałaś,
-(e)ś oniemiała		 oniemiałoś,
-(e)ś oniemiało		 oniemieliście,
-(e)ście oniemieli		 oniemiałyście,
-(e)ście oniemiały
3rd oniemiał oniemiała oniemiało oniemieli oniemiały
impersonal oniemiano
conditional 1st oniemiałbym,
bym oniemiał		 oniemiałabym,
bym oniemiała		 oniemiałobym,
bym oniemiało		 oniemielibyśmy,
byśmy oniemieli		 oniemiałybyśmy,
byśmy oniemiały
2nd oniemiałbyś,
byś oniemiał		 oniemiałabyś,
byś oniemiała		 oniemiałobyś,
byś oniemiało		 oniemielibyście,
byście oniemieli		 oniemiałybyście,
byście oniemiały
3rd oniemiałby,
by oniemiał		 oniemiałaby,
by oniemiała		 oniemiałoby,
by oniemiało		 oniemieliby,
by oniemieli		 oniemiałyby,
by oniemiały
impersonal oniemiano by
imperative 1st niech oniemieję oniemiejmy
2nd oniemiej oniemiejcie
3rd niech oniemieje niech oniemieją
anterior adverbial participle oniemiawszy
verbal noun oniemienie

Further reading
  • oniemieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oniemieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.