okładnica

See also: okładnicą

Polish

Etymology

From okładać +‎ -nica. First attested in 1802.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.kwadˈɲi.t͡sa/
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: o‧kład‧ni‧ca

Noun

okładnica f

  1. (obsolete) Synonym of odkładnica

Declension
Declension of okładnica
singular plural
nominative okładnica okładnice
genitive okładnicy okładnic
dative okładnicy okładnicom
accusative okładnicę okładnice
instrumental okładnicą okładnicami
locative okładnicy okładnicach
vocative okładnico okładnice
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Krzysztof Kluk (1802) Roślin potrzebnych, pożytecznych, wygodnych, osobliwie kraiowych, albo które w kraiu użyteczne bydź mogą, utrzymanie, rozmnożenie i zażycie. T. 3, O rolnictwie, zbożach, łąkach, chmielnikach, winnicach i roślinach gospodarskich‎ (in Polish), page 113

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.