odkuć
See also: òdkùc and ôdkuć
Polish
Etymology
From od- + kuć. First attested in 1601–1650.[1] Compare Kashubian òdkùc and Silesian ôdkuć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔt.kut͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈɔt.kut͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔtkut͡ɕ
- Syllabification: od‧kuć
Verb
odkuć pf (imperfective odkuwać)
- (transitive) to forge (to shape something made of stone or metal with something heavy) [+ z (genitive) = from what] [+ w (locative) = in what]
- Synonym: wykuć
- (transitive) to knock off, to beat off [+ z (genitive)] or [+ od (genitive) = off of what]
- Synonym: skuć
- (transitive) to unchain (to free someone from chains or handcuffs, etc.) [+ od (genitive) = from what]
- (transitive, obsolete) to finish forging (to complete the act of beating stone or metal)
- (reflexive with się, colloquial) to make up for, to get one's own back [+ za (accusative) = for what] [+ na (locative) = on whom/what]
- Synonyms: odbić sobie, powetować
- (reflexive with się) to unchain oneself
Conjugation
| Conjugation of odkuć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | odkuć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | odkuję | odkujemy | ||||||||||||||||
| 2nd | odkujesz | odkujecie | |||||||||||||||||
| 3rd | odkuje | odkują | |||||||||||||||||
| impersonal | odkuje się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | odkułem, -(e)m odkuł |
odkułam, -(e)m odkuła |
odkułom, -(e)m odkuło |
odkuliśmy, -(e)śmy odkuli |
odkułyśmy, -(e)śmy odkuły | |||||||||||||
| 2nd | odkułeś, -(e)ś odkuł |
odkułaś, -(e)ś odkuła |
odkułoś, -(e)ś odkuło |
odkuliście, -(e)ście odkuli |
odkułyście, -(e)ście odkuły | ||||||||||||||
| 3rd | odkuł | odkuła | odkuło | odkuli | odkuły | ||||||||||||||
| impersonal | odkuto | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | odkułbym, bym odkuł |
odkułabym, bym odkuła |
odkułobym, bym odkuło |
odkulibyśmy, byśmy odkuli |
odkułybyśmy, byśmy odkuły | |||||||||||||
| 2nd | odkułbyś, byś odkuł |
odkułabyś, byś odkuła |
odkułobyś, byś odkuło |
odkulibyście, byście odkuli |
odkułybyście, byście odkuły | ||||||||||||||
| 3rd | odkułby, by odkuł |
odkułaby, by odkuła |
odkułoby, by odkuło |
odkuliby, by odkuli |
odkułyby, by odkuły | ||||||||||||||
| impersonal | odkuto by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech odkuję | odkujmy | ||||||||||||||||
| 2nd | odkuj | odkujcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech odkuje | niech odkują | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | odkuty | odkuta | odkute | odkuci | odkute | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | odkuwszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | odkucie | ||||||||||||||||||
Further reading
- odkuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odkuć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odkuć in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odkuć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “odkuć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odkuć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 612
- odkuć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.