obwieś

Polish

Etymology

Deverbal from obwiesić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔb.vjɛɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbvjɛɕ
  • Syllabification: ob‧wieś

Noun

obwieś m pers

  1. (colloquial, derogatory) scoundrel, a suspect character
    Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension
Declension of obwieś
singular plural
nominative obwieś obwiesie
genitive obwiesia obwiesi
dative obwiesiowi obwiesiom
accusative obwiesia obwiesie
instrumental obwiesiem obwiesiami
locative obwiesiu obwiesiach
vocative obwiesiu obwiesie

Further reading
  • obwieś in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obwieś in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.